-
1 odosobnienie
-a; ntżyć w odosobnieniu — to live in seclusion lub solitude
* * *n.1. (= odizolowanie) isolation; odosobnienie chorego isolation of a sick person.2. isolation, seclusion; ( miejsce) solitude, lonely place; miejsce odosobnienia prawn. penal institution, penitentiary.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odosobnienie
-
2 odosobnie|nie
Ⅰ sv ⇒ odosobnić Ⅱ n seclusion, isolation- żyć w odosobnieniu to live in isolation- każdemu potrzebna jest chwila odosobnienia w ciągu dnia everyone needs a moment of privacy during the day- miejsce odosobnienia euf. a penal institutionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odosobnie|nie
См. также в других словарях:
świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po … Słownik języka polskiego
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
odosobnienie — n I 1. rzecz. od odosobnić Odosobnienie chorego dziecka. 2. lm D. odosobnienieeń «odseparowanie się, odizolowanie się od otoczenia; miejsce odizolowane, oddalone, samotne» Przebywać, pozostawać, żyć w odosobnieniu. ∆ praw. Miejsce odosobnienia… … Słownik języka polskiego
pustelnik — m III, DB. a 1. lm M. pustelnikicy, DB. ów «człowiek żyjący w odosobnieniu i oddający się modlitwie, pokucie, kontemplacji» Żyć jak pustelnik. przen. «człowiek stroniący od ludzi, lubiący samotność; samotnik, odludek» Uważać kogoś za pustelnika.… … Słownik języka polskiego
samotniczo — «w samotności, samotnie; w odosobnieniu» Żyć samotniczo … Słownik języka polskiego
samotnie — samotnieej «w samotności, w odosobnieniu, bez towarzystwa» Żyć samotnie. Włóczyć się samotnie po parku … Słownik języka polskiego
zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… … Słownik języka polskiego
odosobnienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. odosobnić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan oddzielenia od innych i ograniczonego lub zupełnego braku … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzec się świata — {{/stl 13}}{{stl 7}} stracić zainteresowanie sprawami doczesnymi na rzecz życia duchowego, żyć w samotności, w odosobnieniu; też: wstąpić do klasztoru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrzekła się świata i przywdziała habit. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
